Blogia
SAUDADE

Marexada

Lendo un xornal local atopei esta noticia: "Rescatan a los tripulantes de un barco de O Morrazo hundido en Gran Sol". Fixóme lembrar os comezos na profesión do meu pai, creo que a maior parte dos galegos van cara alá e despois é cando cruzan o charco. A infancia do meu proxenitor (se é que a tivo) foi moi dura porque había que comer e gaña-la vida, o meu avó non tiña leiras só brazos fortes para acarrear carbón, era maquinista, o peor traballo nun buque, e o meu pai estaba ó seu carón. Despois coa súa intelixencia e caracter chegaría a levar o timón de moitos barcos. Hoxe ama e respeta a mar, aínda sae navegar porque (segundo él) non sabe facer outra cousa.

1 comentario

Berimbau -

Pouco a pouco, as novas xeracións (non me refiro ás do PP, jeje) ímonos dando conta de que non estamos no mundo para sermos nada máis que persoas, non para sermos funcionarios, oficinistas, ricos, pobres, actores, escritores. Persoas... ¡ése é o camiño!